Łatwy zwrot towaru Kupuj i sprawdź spokojnie w domu. W ciągu 14 dni możesz odstąpić od umowy bez podania przyczyny. Pokaż szczegóły 14 dni na odstąpienie od umowy Najważniejsza jest Twoja satysfakcja z zakupów. Zamówione u nas produkty możesz zwrócić w ciągu 14 dni bez podania przyczyny. Bez stresu i obawDzięki integracji naszego sklepu z tanimi zwrotami Poczty Polskiej kupujesz bez stresu i obaw, że zwrot zakupionego towaru będzie kreator zwrotówWszystkie zwroty w naszym sklepie obsługiwane są przez prosty kreator zwrotów, który daje możliwość odesłania do nas paczki LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie. Sprawdź dostępność Panierka, mąka Tempura 1kg Ottogi Tempura to potrawa kuchni japońskiej, która została zaczerpnięta z portugalskiej sztuki kulinarnej. Są to różnego rodzaju produkty, usmażone w specjalnym cieście: - warzywa w całości lub pokrojone (fasolka szparagowa, cebula, marchew, brokuły, kalafior, por, papryka, cukinia, sałata, liście szpinaku, bazylii, pietruszki itp.) - lokalne grzyby (shiitake, pieczarki, boczniaki, kurki) - ryby i owoce morza (małe rybki lub kawałki ryb, krewetki, ostrygi, małże, kraby, kalmary, przegrzebki itp.) - kawałki mięsa (najczęściej jest to kurczak, ale smażone może być każde mięso) - kwiaty jadalne, pączki, wodorosty Tempura jest bardzo delikatnym i cienkim ciastem, które po usmażeniu jest chrupiące oraz półprzeźroczyste. Dzięki tej przejrzystej teksturze widoczne pozostają kolory smażonych produktów. Tworzy to harmonijną całość oraz uwidacznia dbałość o szczegóły potraw przyrządzanych przez Japończyków. Nasza panierka to gotowa mieszanka składników potrzebna do przygotowania ciasta do tempury. Polecamy wszystkim zafascynowanym kuchnią japońską oraz każdemu chcącemu poszerzyć swoją kulinarną wiedzę. Przygotowanie: Na 100g mieszanki należy użyć 160ml lodowatej wody i bardzo lekko wymieszać. Ciasto najlepiej przygotowywać na bieżąco, gdyż świeże jest najlepsze. Masa powinna być zwarta i nie spływać z produktów. W tak przygotowanej masie zanurzamy warzywa, grzyby, owoce morza bądź małe kawałki mięsa. Następnie smażymy w głębokim tłuszczu (temp. ok. 180°C), a kiedy ciasto jest chrupiące i zrumienione wyjmujemy kawałki tempury z oleju i układamy na ręczniku papierowym w celu odsączenia tłuszczu. Smacznego! energia 1442kJ/345kcal tłuszcz 0,6g (w tym kwasy tłuszczowe nasycone 0,2g) węglowodany 78,0g (w tym cukry 2,0g) białko 7,0g sól 2,4g mąka PSZENNA, skrobia kukurydziana, mąka ryżowa, subst. spulchniające: E450, E500; sól, ryż prażony, czosnek, czarny pieprz, barwnik: ryboflawina Termin przydatności do spożycia: minimum 3 miesiące Sposób przechowywania: Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Indeks: J12860 Nazwa magazynowa: Panierka Tempura 1kg Ottogi Nazwa oryginalna: Ottogi Frying Mix 1kg Waga brutto (waga do wysyłki): 1,0kg Producent: Ottogi Kraj pochodzenia: Korea Dystrybutor: Kuchnie Świata SA Zapytaj o produkt Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia. Pola oznaczone gwiazdką są wymagane
Wolframová kostka 1kg wolfram cena za kg. 1.produkt Úvod. Vzhled: Dělené kovací tyče a leštěná tyč; povrch kovací tyče může mít oxidační film a značku lehkého kačního kladiva;leštěný povrch molybdenové tyče představuje kovový lesk a nemá žádný zjevný oxidovaný jev.
Za razliku od mnogih dijetetskih proizvoda, kada je u pitanju proso cena je još jedna stavka koja mu ide u korist. Cena za kg proso žitarice u proseku iznosi 150 dinara . Bez obzira da li koristite proso za mršavljenje, kao dodatak u borbi sa nekim zdravstvenim problemom, ili kao deo vaše bezglutenske ili veganske ishrane, on će, uz
Standardoweopakowanie Cena standardowegoopakowania cena za 100 g ostrygi 80 g zl zł Ceny szacunkowe, mogą się różnić w zależności od sklepu, regionu i konkretnej marki produktu. Ceny nie mogą być podstawą do dalszych wyliczeń, zawsze sprawdź cenę produktu w Twoim lokalnym sklepie. Ostrygi - wartości odżywcze, alergie, przepisy Co jeszcze warto wiedzieć o ostrygach Posiadamy liczne informacje na temat ostryg. Kliknij i sprawdź: Dowiedz się również: jakie są wartości odżywcze ostryg? Sprawdź ceny produktów powiązanych: ostrygi Przepisy z ostrygami Ołów czysty. Lipsko. 100. 4.5 zł/kg. Ołów brudny. Łódź. Cena ołowiu za kg w innych krajach. Skup złomu ołowiu jest korzystne dla wielu ze strony finansowej. Każde większe miasto w kraju ma punkty w których można szybko i łatwo sprzedać odpady ołowiu lub niepotrzebne przedmioty zawierające taki matal jak ołow. Rzadkość zapisów dotyczących cen poszczególnych towarów czy usług powoduje, że jest nam dość trudno określić ile i za co trzeba było płacić w rozległych czasach i obszarach Imperium Rzymskiego. Nieco lepiej udokumentowane zostały płace dotyczące zagadnień militarnych. Należy tutaj również podkreślić, że zarówno inflacja, jak i recesja działały w sposób podobny do świata współczesnego – niejednokrotnie spowodowana przyczynami politycznymi (nowy władca, niestabilność państwa, złe zbiory czy choćby wprowadzenie nowych pieniędzy); wszystko to mogło wpłynąć na ceny poszczególnych towarów i usług. Dodatkowo na ceny danego artykułu wpływała lokalizacja – w rejonach wytwórczych ceny były niższe (nawet wielokrotnie), niżeli w rejonach zurbanizowanych, takich jak np. Rzym czy inne duże miasta. Duży wpływ na rosnące ceny miało także stopniowe odejście od wojen ekspansjonistycznych, które Rzymowi pod koniec Republiki przynosiły dużą ilość pieniędzy, łupów i masę niewolników. Pieniądze rzymskie Sestertius cesarza Trajana. W czasach Republiki była to srebrna moneta, równa 1/4 denara (2,5 asa); natomiast w okresie cesarstwa wprowadzona przez cesarza Oktawiana moneta brązowa (lub miedziana) równa była już 4 asom. Aby zrozumieć ceny panujące w antycznym Rzymie należy zrozumieć, jakie występowały podstawowe nominały i monety. Poniżej przedstawiam przelicznik monetarny obowiązujący w cesarstwie przez cały I i II wiek który pozwoli lepiej zrozumieć podane później kwoty. 1 aureus = 25 denarów 1 denar = 4 sesterce 1 sesterc = 2 dupondiusy 1 dupondius = 2 asy 1 as = 2 semisy 1 semis = 2 kwadranse Ceny w źródłach Fresk rzymski ukazujący sprzedaż chleba na targu. Malowidło ścienne odkryto w domu Julia Felix w Pompejach. Obecnie obiekt znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Z przekazów Marcjalisa1 wiemy, że 2 asy to była bardzo niska cena; Seneka Młodszy2 z kolei twierdził, że kwota ta pozwalała zapewnić „ucztę” dla biednej osoby lub niewolnika. Zaznaczyć trzeba więc, że źródła mogą się wykluczać. Posiadamy także liczne informacje o cenach z wybranych źródeł antycznych. Na przykład rzadka pierwsza księga Epigramów Marcjalisa kosztowała 20 sesterców3, a kopia jego XIII księgi już tylko 4 sestercje. Jak widać więc, książki w czasach rzymskich raczej nie kosztowały dużo. Z drugiej strony Pliniusz wspomina w swoich listach, że Juwenalis – rzymski poeta satyryczny z przełomu I i II wieku – żył w komfortowym warunkach. Jego majątek wynosił około 400 000 sesterców; posiadał ponadto kilku niewolników i posrebrzaną tacę. Pliniusz Starszy podaje, że Cyceron miał kupić rzadki stół za milion sesterców; podobnie, w czasach Augusta, Gallus Azyniusz posiadał stół za milion sto tysięcy sesterców4. Para gołębi, według Warrona (I wiek kosztowała tysiąc sesterców, kiedy w czasach Nerona już kosztować mogła 4 tysiące sesterców. Wstęp (balneaticum) do łaźni publicznych był czasami bezpłatny, a czasami wymagał jedynie małej kwoty – 1 kwadransa (quadrans), czyli 1/4 asa5. Płatność przekazywano zarządcy term (balneator). Dzieci poniżej pewnego wieku mogły korzystać zawsze z łaźni bezpłatnie. W 62 roku Cyceron miał kupić od Marka Licyniusza Krassusa dom, ulokowany w prestiżowym miejscu – na Palatynie – aż za 3,5 mln sesterców. W tym celu słynny mówca zmuszony był wziąć dużą pożyczkę; co było normalne w świecie antycznym. Za sprawą Pliniusza Młodszego wiemy, że dochód z wynajmu małej posiadłości wiejskiej, na przełomie I i II wieku wynosił 100 000 sesterców rocznie6. W książce Sitty von Reden, Money in Classical Antiquity znajdziemy bardzo interesujące zestawienie cen zboża na przestrzeni III a I wiek Data Cena za modius (8,73 litra) 250 1 as 210 25 asów 203 4 asy 201 4 asy 200 2 asy 196 2 asy 123 1,6 sesterca ok. 100 8 sesterców 64 3 sesterce Pierwotnie podstawową monetą wykorzystywaną przez Rzymian przy transakcjach był as. Z czasem ustąpił on sestercowi, który powstał w czasie II wojny punickiej. Jak widać powyżej na przestrzeni lat miały miejsce zmiany cen zboża. Widoczny jest wyraźny wzrost ceny w czasie rywalizacji z Hannibalem, który wynikał ze zniszczeń w Italii oraz potrzeby importu zboża z Egiptu. Widać także obniżenie się ceny zboża po zakończeniu drugiej wojny punickiej, co z kolei wynikało z olbrzymich kontrybucji jakie Rzym nałożył na Kartaginę i poprawy ekonomicznej państwa rzymskiego. W II-I wieku amfora taniego wina kosztować miała 20 sesterców (5 denarów). Według Polibiusza na Sycylii, żyznej i bogatej wyspie, 1 medimnos (ok. 6 x modius) jęczmienia kosztował 1 drachmę; podobnie zając/koza; jagnię 3-4 obole; tłusta świnia 5 drachm (odpowiednik to rzymski wiktoriat), owca 2 drachmy, wół do zaprzęgu 10 drachm. Dużą wiedzę na temat wydatków zwykłych obywateli czerpiemy oczywiście z Pompejów. Tam właśnie w jednym z domów, przetrwało rzymskie „graffiti”; mieszkaniec wylicza na ścianie swoje wydatki przez kolejne pięć dni (ceny w asach): 6 dzień: ser 1, chleb 8, oliwa 3, wino 3; 7 dzień: chleb 8, oliwa 5, cebula 5, miska 1, chleb dla niewolnika (?) 2, wino 2; 8 dzień: chleb 8, chleb dla niewolnika (?) 4, łuszczony owies 3; 9 dzień: dobre wino 1 denar, chleb 8, wino 2, ser 2; 10 dzień: (?) 1 denar, chleb 2, dla kobiety 8, pszenica 1 denar, ogórek 1, daktyl 1, kadzidło 1, ser 2, kiełbasa 1, miękki ser 4, oliwa 7. Badacze uważają, że ten domowy kosztorys dowodził, że osoby z niskiej warstwy społecznej mogły przeżyć za naprawdę małe pieniądze, jak Seneka wspominał. Koszt utrzymania jednej rodziny (tutaj prawdopodobnie 3 osoby + 1 niewolnik) wynosił około 8 asów. Ciekawe informacje pozostawił nam także nagrobek niejakiego Lucjusza Kalidiusza Eroticusa i jego żony Fanni Voluptatis. Obiekt znaleziono w Isernii, w południowej Italii, a datowany jest na I-II wiek Inskrypcja nagrobna głosi: Lucjusz Kalidiusz Eroticus zrobił to dla siebie i dla Fanni Voluptatis za życia. – Karczmarz! Podliczmy rachunek! – Miałeś sextarius wina, chleb: jeden as. Smak/przyprawa, dwa asy. – Dobra. – Dziewczyna, osiem asów. – To też w porządku. – Siano dla muła, dwie asy. – Ten cholerny muł mnie zrujnuje. Jak zauważają badacze, nie wykluczone że nagrobek pełnił także formę reklamy karczmy i, jak widać, miał charakter żartobliwego dialogu. Interesujące są same przydomki mężczyzny i kobiety. Uznana historyczka Mary Beard tłumaczy przydomki Eroticus i Voluptatis, jako: „Mr Hot Sex” (Pan Gorący Seks) i „Madame Gorgeous” (Pani Wspaniała). Edykt Dioklecjana z 301 roku W I i II stuleciu ceny były relatywnie stabilne, jednak w III wieku w wyniku głębokiego kryzysu gospodarczego, doszło do wielkiej inflacji (głównie przez obniżanie jakości monet). Aby zapobiec temu zjawisku, w roku 301 cesarz Dioklecjan wydał specjalny edykt. Edykt Dioklecjana o cenach maksymalnych z roku 301 znany jako Edictum Diocletiani et Collegarum de Pretiis Rerum Venalium, miał na celu walkę z postępującą inflacją w Imperium Rzymskim, poprzez wyznaczenie cen maksymalnych na ponad 1400 produktów, niewolników czy usługi. Edykt zachował się do naszych czasów częściowo za sprawą fragmentów inskrypcji (w grece i łacinie) na płytach kamiennych odnalezionych głównie na terenach wschodnich Imperium, w 42 miejscach. Zestawienie cen maksymalnych na produkty i usługi W edykcie znajdziemy kolejne rozdziały, w których pogrupowano produkty lub usługi. Co interesujące, uwzględniono także towary lokalne. Poniżej przykładowe ceny lub zarobki z danych grup. Warto nadmienić, że denar w tym czasie stał się monetą obliczeniową: aureus – 1600 denarów argenteus = 100 denarów follis = 20 denarów 1/4 follisa = 4 denary Rośliny strączkowe i zboża Pszenica – 100 denarów za około 17 litrów Jęczmień – 60 denarów za około 17 litrów Kasza jaglana, łuskana – 100 denarów za około 17 litrów Orkisz – 100 denarów za około 17 litrów Sezam – 200 denarów za około 17 litrów Kminek, oczyszczony – 200 denarów za około 17 litrów Wino, piwo Zwykłe wino – 8 denarów za 0,5 litra Wino sabińskie – 30 denarów za 0,5 litra Piwo pszeniczne – 4 denary za 0,5 litra Oliwa, sole, ocet, miody Oliwa z oliwek, z pierwszego tłoczenia, pierwsza jakość – 40 denarów za 0,5 litra Ocet – 6 denarów za 0,5 litra Garum, pierwsza jakość – 16 denarów za 0,5 litra Sól – 100 denarów za około 17 litrów Miód, dobra jakość – 40 denarów za 0,5 litra Mięso Wieprzowina – 12 denarów za około 300 g Wołowina – 8 denarów za około 300 g Kiełbasa wołowa – 10 denarów za około 300 g Gęś tuczona – 200 denarów Para kurcząt – 60 denarów Drozdy – 60 denarów za 10 sztuk Paw – 300 denarów Para kaczek – 40 denarów Królik – 40 denarów Mięso dzika – 16 denarów za około 300 g Ryby, owoce morza, ser Ryba morska, nie kościste – 24 denary za około 300 g Ryba rzeczna, drugiej jakości – 8 denarów za około 300 g Solona ryba – 6 denarów za około 300 g Ostrygi – 100 denarów za 100 sztuk Suszony ser – 12 denarów za około 300 g Sardynki – 16 denarów za około 300 g Warzywa, owoce, jaja, mleko Sałata, dobrej jakości – 4 denary za 5 sztuk Kapusta, drugiej jakości – 4 denary za 10 sztuk Buraki, większe – 4 denary za 5 sztuk Czosnek – 60 denarów za około 17 litrów Rzepa, mniejsza – 4 denary za 20 sztuk Rzodkiewka, większa – 4 denary za 10 sztuk Po, większy – 4 denary za 10 sztuk Jajka – 4 denary za 4 sztuki Szparag, dziko rosnący – 4 denary za 50 sztuk Melon, duży – 4 denary za 2 sztuki Arbuz – 4 denary za 4 sztuki Jabłka, małe – 4 denary za 40 sztuk Figi – 4 denary za około 300 g Mleko owcy – 8 denarów za 0,5 litra Wynagrodzenie rzemieślników Pracownik fizyczny, z utrzymaniem – 25 denarów za dzień Kamieniarz, z utrzymaniem – 50 denarów za dzień Malarz ścienny, z utrzymaniem – 75 denarów za dzień Wykonawca figurek z terakoty, z utrzymaniem – 75 denarów za dzień Piekarz, z utrzymaniem – 50 denarów za dzień Pasterz, z utrzymaniem – 25 denarów za dzień Fryzjer – 2 denary za klienta Poganiacz muła, z utrzymaniem – 25 denarów za dzień Weterynarz, do strzyżenia i przygotowania kopyt – 6 denarów za zwierzę Płatnerz, za naostrzenie używanego miecza – 25 denarów za miecz Notariusz, za napisanie petycji lub sporządzenie dokumentu – 10 denarów za 100 linijek Krawiec, za docięcie i wykończenie płaszcza (typu caracalla) – 25 denarów za sztukę Instruktor gimnastyki – 50 denarów za miesiąc opieki nad podopiecznym Nauczyciel arytmetyki – 75 denarów za miesiąc opieki nad podopiecznym Szatniarz w prywatnej łaźni – 2 denary za każdego kuracjusza Skóry Skóra babilońska, pierwszej jakości – 500 denarów Skóra kozia, największa, nieopalona – 40 denarów Czapka ze skóry owczej, kompletna – 200 denarów Skóra owcza, największa, opalona – 30 denarów Skóra hieny, opalona – 60 denarów Skóra jelenia, opalona, pierwsza jakość – 100 denarów Skóra wilka, opalona – 40 denarów Skóra foki, opalona – 1500 denarów Skóra lwa, opalona – 1000 denarów Buty, sandały Buty dla żołnierzy, bez podbicia – 100 denarów Buty dla senatorów – 100 denarów Buty dla poganiacza mułów – 60 denarów Sandały do pracy na roli – 80 denarów Sandały galijskie dla kurierów – 60 denarów Sandały babilońskie – 120 denarów Męskie klapki, pierwszej jakości – 60 denarów Kobiece klapki, pierwszej jakości – 50 denarów Wyroby skórzane Torba podróżna, pierwszej jakości – 1500 denarów Siodło wojskowe – 500 denarów Worek, pierwszej jakości – 120 denarów Wyroby z wielbłąda i kozy Włosie – 6 denarów za około 300 g Drewno Deska jodłowa, 50 łokci długości – 50 000 denarów Deska dębowa, 14 łokci długości – 250 denarów Deska jesionowa, 14 łokci długości – 250 denarów Grzebienie, wrzeciona – sprzęt do pracy z włosami Grzebień z bukszpanu – 12 denarów Elementy/produkty drewniane 30 szczebli – 150 denarów Porcja drewna opałowego na muła – 30 denarów za 98 kg Drewniane części pojazdów i części; narzędzia Oś nieobrotowa – 200 denarów Zacisk, odwrócony – 45 denarów Wagon sypialniany – 7500 lub 400 denarów (w zależności od rodzaju) Wagon towarowy – 6000 lub 3500 denarów (w zależności od rodzaju) Łopata – 4 denary Młynek ręczny – 250 denarów Duże sito – 200 denarów Okrągła cegła – 4 denary Kość słoniowa, igły, szkło Kość słoniowa – 150 denarów za około 300 g Skorupa żółwia z Indii – 100 denarów za około 300 g Szkło z Aleksandrii – 24 denary za około 300 g Igła do szycia, drugiej jakości – 2 denary Transport lądowy Opłata za jedną osobę – 2 denary za milę Opłata za cały furgon – 12 denarów za milę Puch, pierze i wyściółka Puch gęsi – 100 denarów za około 300 g Pióro pawia, lepsze – 2 denary Puch z wierzb – 1000 denarów za 30 kg Pióro sępa – 6 denarów za 25 sztuk Atrament do pisania – 12 denarów za około 300 g Ubiór Płaszcz wojskowy, najlepsza jakość – 4000 denarów Pokrycie wykorzystywane jako namiot – 2500 denarów Białe nakrycie na łóżko – 1600 denarów Płaszcz z wełny z miasta Mutina lub Laodicea, z purpurowym paskiem – 15 000 denarów Krótki płaszcz – 1000 denarów Nakrycie z Afryki – 1500 denarów Płace dla hafciarzy Hafciarz pracujący z czystym jedwabiem, z utrzymaniem – 25 denarów za dzień Płace dla tkaczy Tkacz lniany, dobrej jakości, z utrzymaniem – 40 denarów za dzień Płace dla foluszników Za tunikę bez zdobień, z grubszej wełny – 20 denarów Za nowy lekki płaszcz, z wełny z miasta Mutina – 250 denarów Jedwab Biały nieprzetworzony jedwab – 12 000 denarów za około 300 g Purpura Wełna barwiona w purpurze – 50 000 denarów za około 300 g Wełna Wełna z Tarentu, umyta – 175 denarów za około 300 g Len Len czesany, nieprzędzony, pierwsza jakość – 24 denary za około 300 g Len, inne Len, inne Tkaniny i purpura Złoto i srebro Złoto, czyste, w sztabkach lub monetach – 72 000 denarów za około 300 g Srebro, czyste, w sztabkach lub monetach – 6000 denarów za około 300 g Niewolnicy Mężczyna w wieku 16-40 lat – 30 000 denarów Kobieta w wieku 16-40 lat – 25 000 denarów Mężczyna w wieku 40-60 lat – 25 000 denarów Kobieta w wieku 40-60 lat – 20 000 denarów Chłopiec/dziewczynka w wieku 8-16 lat – 20 000 denarów Chłopiec do 8 roku życia lub mężczyzna powyżej 60 roku życia – 15 000 denarów Dziewczynka do 8 roku życia lub kobieta powyżej 60 roku życia – 10 000 denarów Bydło i zwierzęta pociągowe Krowa, dobre jakości – 2000 denarów Owca, dobrej jakości – 400 denarów Osioł do dosiadania – 15 000 denarów Osioł do noszenia – 7000 denarów Wielbłąd z Arabii, dobrej jakości – 12 000 denarów Koń wyścigowy – 100 000 denarów Byk, dobrej jakości – 5000 denarów Marmury i inne kamienie Biały marmur – 75 denarów za m3 Zielony marmur – 150 denarów za m3 Szary granit z Claudianus mons w Egipcie – 100 denarów za m3 Porfyr z Egiptu – 250 denarów za m3 Dzikie zwierzęta Struś – 5000 denarów Niedźwiedź, pierwszej klasy – 25 000 denarów Dzik, pierwszej klasy – 6000 denarów Lew, pierwszej klasy – 150 000 denarów Lampart, pierwszej klasy – 100 000 denarów Pergamin, papirus Czerwony wosk – 25 denarów za około 300 g Kosz z włókna palmowego – 4 denary Kleje, przyprawy, barwniki, wonności i inne Szafran z Arabii – 2000 za około 300 g Kadzidło, dobrej jakości – 100 denarów za około 300 g Pieprz – 800 denarów za około 300 g Suszony imbir – 250 denarów za około 300 g Olejek różany, pierwsza jakość – 80 denarów za około 300 g Miód różany – 75 denarów za około 300 gram Transport morski i rzeczny Aleksandria – Rzym/Ostia – 16 denarów za ok. 17 litrów towaru Nikomedia – Rzym – 18 denarów za ok. 17 litrów towaru Sycylia – Rzym/Messana – 6 denarów za ok. 17 litrów towaru Hiszpania – Rzym – 10 denarów za ok. 17 litrów towaru Rzym – Achaja/Korynt – 14 denarów za ok. 17 litrów towaru Rzym – Syria – 18 denarów za ok. 17 litrów towaru Zarobki zwykłych Rzymian Dla porównania warto zwrócić uwagę na to, na jakie zarobki mogli liczyć zwykli Rzymianie – rzemieślnicy, pracownicy fizyczni i przedsiębiorcy. Wspomniane wcześniej tabliczki z Roșia Montană, w Rumunii, są świetnym źródłem informacji o cenach i wydatkach w codziennym życiu. Przykładowo, tabliczka z roku 164 potwierdza zatrudnienie niejakiego Memmiusa do pracy w kopalni na 176 dni. Zatrudniający zobowiązuje się dostarczać pożywienie i płacić 70 denarów (280 sesterców) dziennie oraz 10 denarów dodatkowo dla dzieci Memmiusa. Tabliczka ze 159 roku potwierdza kupno połowy domu za 300 denarów (1200 sesterców). Jednak z tabliczek wspomina także, że młoda świnka kosztowała 5 denarów (20 sesterców), chleb 2 denary (8 sesterców), a pięć jagniąt 18 denarów (72 sestercje). Dużą pomocą w poznaniu warunków życia Rzymian służy wspomniany wcześniej Edykt o cenach maksymalnych cesarza Dioklecjana z 301 roku który ustalał ceny maksymalne, aby zapobiec postępującej inflacji. I tak np. pracownicy fizyczni, pasterze, poganiacze mułów i czyściciele kanalizacji mogli liczyć maksymalnie na zarobek 20-25 denarów na dzień (80-100 sesterców). Za tę kwotę mogli kupić około 2 libra (około 600 g) wieprzowiny. Rzemieślnicy np. stolarze, piekarze czy układacze mozaik otrzymywali 40-50 denarów na dzień (160-200 sesterców). Malarz otrzymywał 150 denarów (600 sesterców) na dzień, a prawnik 1000 denarów (4000 sesterców) za wystąpienie w procesie. Edykt Dioklecjana z 301 roku jest jednym z najcenniejszych źródeł co do cen rzymskich. Uważa się jednak, że ceny przedstawione w tekście były w rzeczywistości znacznie wyższe. Musimy, więc analizować ceny takimi jakimi nas „uraczono” i domniemywać w jakim stopniu przedstawione wartości mają się do rzeczywistych cen rynkowych antycznego Rzymu. Żołd w armii rzymskiej Rzymscy legioniści Rozważając ceny w antycznym Rzymie warto także spojrzeć, na jaki żołd mógł liczyć rzymski legionista. Tak więc, wynagrodzenie w armii rzymskiej na przestrzeni lat było stopniowo podwyższane. Piszący w II wieku Polibiusz podaje, że żołnierz otrzymywał dzienny żołd w wysokości 2 oboli, co dawało około 120 denarów rocznie (480 sesterców). Juliusz Cezar (połowa I wieku podniósł żołd do 225 denarów (900 sesterców), który utrzymywał się za panowania Oktawiana Augusta (27 – 14 Za Domicjana (81-96 wzrósł on do 1200, za Septymiusza Sewera (193-211 do 2400 a za Karakalli (211-217 już do 3600 sesterców, a Maksymin Trak (235-238 podniósł żołd do 1800 denarów (7200 sesterców). Centurion (dowódca centurii) zawsze liczyć mógł na znacznie wyższy żołd, porównując do zwykłego legionisty, i tak za rządów Domicjana mógł liczyć na żołd roczny w wysokości 1800 sesterców (w porównaniu do 1200 legionisty). W II wieku żołd centuriona wynosić miał już 15 000 sesterców, co dowodzi jak duże oparcie cesarze mieli w armii i jak dużą uwagę zwracali na morale i poparcie wojska. Dodatkowo postępujące „psucie” pieniądza, poprzez zmniejszanie wartościowych kruszców w monetach, przez kolejnych władców powodowało, że ceny i oczekiwane wynagrodzenie rosło w górę. Ceny niewolników Mozaika ukazująca pana bijącego niewolnika. Ceny niewolników naturalnie różniły się na przestrzeni dziejów i zależały od umiejętności oraz unikalności zniewolonej osoby. Wykształceni lub wykwalifikowani niewolnicy mogli kosztować naprawdę duże sumy pieniędzy. I tak np. w 115 roku konsul Marek Emiliusz Skaurus zapłacił za gramatyka Daphnisa 700 tysięcy sesterców niejakiemu Attiusowi z Pisaurum7. Zależność pieniędzy od umiejętności świetnie ukazuje Cyceron, który podaje, że uczeń aktora Rosciusa – niewolnik Panurgus – pierwotnie kosztował 4000 sesterców, jednak po nauczeniu go gry aktorskiej, zyskał na cenie i kosztował już 100 tysięcy sesterców8. Przechodząc do cen za typowego niewolnika do pracy na polu lub w domu; Katon Starszy (234-149 uważał, że niewolnik nie powinien nigdy kosztować więcej, jak 6000 sesterców9. W czasach cesarstwa cena utrzymywała się zwykle na poziomie 1200-1500 sesterców, a sam Horacy uważał, że 2000 to dobra cena za niewolnika10. Znalezione w obecnej Rumunii, w Roșia Montană (rzymski ośrodek Alburnus Maior), na terenie byłej rzymskiej kopalni złota, woskowe tabliczki pokazują nam, jakie ceny za niewolników występowały w II wieku Jedna z tabliczek, datowana na 135 rok jest kontraktem regulującym kupno dziewczynki-niewolnicy za 205 denarów (820 sesterców). Inna tabliczka z 142 roku zatwierdza sprzedaż chłopca-niewolnika za 600 denarów (2400 sesterców). Ceny rzymskie w przeliczeniu na „złotego” W 2013 roku badacze z Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego spróbowali ocenić, ile mogły na polskie złote wynosić rzymskie towary oraz jakie otrzymywano wynagrodzenie w I wieku w Cesarstwie Rzymskim. W swoich szacunkach badacze postarali się uwzględnić wartość kruszcu oraz siłę nabywczą pieniądza11. Przykładowe zarobki: murarze i piekarze – około 6 tys. złotych miesięcznie, sprzątacz kloak – 3 tys. zł miesięcznie, malarz fresków – 18 tys. zł miesięcznie, nauczyciel za każdego ucznia – 30 tys. zł miesięcznie, roczny żołd legionisty – około 27 tys. zł, zwycięzca wyścigu rydwanów – jednorazowo 1,5 mln zł. Ceny podstawowych towarów: uszycie szaty – do 6 tys. zł, wykonanie sandałów pierwszej jakości – 12 tys. zł, pół kilograma chleba – 8 zł, 0,5 l wina – 30 zł, bilet do łaźni – 2 zł, 0,5 kg mięsa wołowego – 900 zł, pół kilo wieprzowiny – 1400 zł, gęś – 20 tys. zł, 0,5 kg soli – 1200 zł, jedno jabłko – ok. 40 zł, niewolnik – od 190 do 280 tys. zł. Jak zwraca uwagę profesor Piotr Dyczek: Dokonując takich szacunków, trzeba uwzględnić nie tylko wartość kruszcu, ale i siłę nabywczą pieniądza. Dopiero wtedy można zaryzykować takie wyliczenie. Trzeba jednak pamiętać, że może ono służyć jedynie podkreśleniu pewnych relacji, nie można mówić o tym, że tak było na pewno. Wysokie ceny warzyw czy owoców to kwestia braku odpowiednich miejsc do produkcji oraz jej niskiej opłacalności. Uprawy często padały ofiarą szkodników. Generalnie to był towar luksusowy, zresztą dieta mieszkańców Imperium Rzymskiego była diametralnie inna od wyobrażeń na temat diety śródziemnomorskiej. Podstawą były chleb, oliwa i produkty z oliwek oraz figi, które dostarczały dużo energii ze względu na wysoką zawartość cukru. W antycznym Rzymie funkcjonował system pomocy społecznej, który przekazywał najbiedniejszym mieszkańcom darmowe miesięczne przydziały chleba i oliwy. To miało z kolei przełożenie na niskie ceny pieczywa.Minimalna porudžbina za dostavu je 5.000,00 RSD, za manje narudžbe preuzmite vaše poslastice u jednom od naša tri salona torti i kolača: - Stamevski Salon Beograd Obilićev Venac 22. - Stamevski Kafić Stara Pazova Karađorđeva 9. - Stamevski Novi Sad Ignjata Pavlasa 2-4. Mogućnost plaćanja gotovinom ili karticom.
Kategorie: zwierzętaowadykotypsydietajedzenieCO2USAochrona klimatuStany ZjednoczoneHolandia Produkcja karmy dla kotów i psów oparta na mięsie okazała się równie szkodliwa dla atmosfery, jak roczna emisja z 13,6 miliona samochodów. W celu ratowania planety przed globalnym ociepleniem, eksperci, z którymi rozmawiał The Guardian, sugerują zmianę diety dla zwierząt domowych. Chcą je karmić owadami. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles szacują, że karma dla zwierząt domowych odpowiada za około 25% śladu węglowego przemysłu mięsnego, tj. 64 miliony ton emisji CO2 rocznie. Znaczna część emisji związana jest z hodowlą i utrzymaniem zwierząt gospodarskich. Eksperci radzą, aby wołowinę, drób czy wieprzowinę zastąpić owadami. Wstępne badania wykazały, że hodowla tych gatunków na farmie w mniejszym stopniu szkodzi planecie, a pasza na ich bazie jest bogata w białko, zdrowe tłuszcze, oleje, witaminy i minerały. Holenderska firma Rabobank przewiduje, że rynek karmy dla kotów i psów na bazie owadów wzrośnie pięćdziesięciokrotnie do 2030 r., ponieważ coraz więcej właścicieli zwierząt domowych zacznie zmieniać swój styl życia w trosce o środowisko. Andrew Knight, profesor medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie w Winchester, uważa jednak, że tradycyjna niechęć konsumentów do żywności pochodzącej od owadów może stanowić przeszkodę w rozprzestrzenianiu się mniej niebezpiecznej żywności dla zwierząt. Ponadto pasze te są zwykle droższe. Ankieta przeprowadzona przez producenta Lovebug, nowej linii karm dla kotów, wykazała, że 47 procent respondentów jest skłonnych rozważyć użycie karmy z owadów dla swoich zwierząt. Około 87 procent ankietowanych zauważyło, że przy wyborze karmy dla zwierząt zwraca uwagę na przyjazność dla środowiska. Lovebug zapewnia, że koty nie wahają się jeść owadów, bo to dla nich normalne pożywienie. Eksperci doradzali jednak właścicielom płynne przenoszenie zwierząt na nowy rodzaj karmy. Początkowo dieta powinna stanowić 75% zwykłej żywności i 25% owadów. Następnie należy stopniowo zwiększać proporcje żywności ekologicznej, ale lepiej najpierw skonsultować się z weterynarzem. Wcześniej przedstawiciele przemysłu spożywczego przewidywali popularność potraw z owadów w diecie człowieka. Eksperci przewidzieli największy wzrost popytu na kurczaki i konserwy z tuńczyka, tworzone z larw i koników polnych. Ocena: 956 odsłon bMKNh.ostrygi cena za kg
